zoekaanvraag
Sluit dit zoekvak.
Zwarte Woud-cake Afbeelding: Christian Schwier

Zwarte Woudtaart - de beroemde verleiding

124 Toevoegen aan favorieten Verwijder van favorieten

inhoud:

Zwarte Woud-cake

Het populaire stukje Zwarte Woud

De Zwarte Woudtaart is bekend sinds 1930. Het is nu een van de meest populaire taarten in Duitsland. Inmiddels heeft het ook naam gemaakt over de hele wereld. De mix van Kirsch, Chocoladebiscuitbodems, een kersenvulling, room, kersen en een mooie decoratie met chocoladevlokken zijn bepalend voor de goede smaak van de slagroomtaart.

Waarom Zwarte Woudcake?

Er zijn verschillende aannames over de oorsprong van de naam van de populaire cake:

  • De topping van chocolade heeft een associatie met het Zwarte Woud
  • De productie van het kersenwater vindt voornamelijk plaats in het Zwarte Woud
  • Er is een cake uit Zwitserland genaamd "Black Forest Cake"
  • De kleuren zijn hoogstwaarschijnlijk gebaseerd op het bekende bollenhut​ Deze worden door vrouwen gedragen om bij hun kostuum te passen

Tot op heden is echter geen van de theorieën vastgelegd.

Geschiedenis

De Zwarte Woudtaart begon in de 19e eeuw met een dessert. Hiervoor werden gekookte kersen geserveerd met room. De kirsch was niet altijd aanwezig en werd daarom ook niet altijd gebruikt.

Het begon allemaal met de Zwabische Josef Keller, die in 1887 in Riedlingen werd geboren. De banketbakker creëerde in 1915 een recept voor de cake en presenteerde het in zijn Café Agner. Destijds was het in Bad Godesberg, een huidig ​​district van Bonn. In tegenstelling tot vandaag had het zoete stuk maar één laag, die bestond uit kruimeldeeg. Het recept werd aangevuld met kersen, room, chocolade en kirsch.

De meester-banketbakker van Café Walz Erwin Hildebrand werd echter in 1930 door Udo Rauch, de stadsarchivaris van Tübingen, aangesteld als uitvinder. In die tijd maakte Tübingen ook deel uit van het toenmalige Zwarte Woud. Het recept bestond voor het eerst op schrift in 1934. Het bestond uit een basis van een hazelnoot-kruimeldeeg waarop kersenjam werd uitgespreid. Op de basis werd een basis geplaatst, die werd bestrooid met kirsch en suiker en bestond uit een walnotenmengsel. Toen kwamen twee ringen botercrème en tenslotte de kersencrème. Er volgde nog een laag walnotenmassa om het gebied te bedekken. De cake van het Zwarte Woud was versierd met room, chocoladeschilfers en wat poedersuiker.

Door het ontbreken van koelkasten was het in de jaren dertig moeilijk om de slagroomtaarten op te slaan en te verdelen. Om deze reden was de cake aanvankelijk vooral verkrijgbaar in Duitse banketbakkers, vooral in Berlijn.

Bewustwording

Hoewel de Zwarte Woudtaart in 1949 pas 13e landde als een van de beroemdste taarten in Duitsland, werd deze steeds populairder. Tegenwoordig is het niet alleen een van de meest populaire, maar ook een van de bekendste taarten in Duitsland en de wereld. In sommige landen wordt alleen de alcohol weggelaten of worden individuele ingrediënten vervangen. In Todtnauberg is er sinds 2006 een traditie van een taartfestival, dat om de twee jaar wordt herhaald. Op dit festival strijden amateurs en professionals in wedstrijdklassen met hun eigen Zwarte Woudtaarten.

De verscheidenheid aan zoete verleidingen

Tegenwoordig vind je de combinatie van kersen en chocolade in de meest uiteenlopende vormen. De term wordt gebruikt voor producten zoals roomrolletjes, yoghurt of ijs. Opgemerkt moet echter worden dat niet alle componenten van de gebruikelijke slagroomtaart worden gebruikt.