De beklimming van de Schauinsland-heuvel

144 Toevoegen aan favorieten Verwijder van favorieten

inhoud:

Het heuvelklimcircuit Schauinsland maakte ooit deel uit van het wereldkampioenschap sportwagens

Nieuws uit het Schauinsland, de 1.283 meter hoge lokale berg Freiburg im Breisgau: Vanwege de huidige reisbeperkingen herontdekken mensen in Duitsland hun toeristische hoogtepunten in de buurt. Dit heeft uiteindelijk herhaaldelijk geleid tot grote drukte rond de Schauinsland - en de daarmee gepaard gaande chaos in de parkeersituatie. Gezien de volle parkeerplaatsen besloten veel bezoekers hun dieren direct op straat te parkeren.

Grote bezoekersaantallen en groot tekort aan parkeerplaatsen op het Schauinsland

Soms parkeerden mensen hun auto zelfs in twee rijen langs de Panoramische weg​ Sommigen huren zelfs graag een auto voor deze excursie door Tuicars hebben hun toevlucht genomen tot dergelijke. Bijvoorbeeld een VW Polo die wordt aanbevolen voor niet al te lange reizen en als goedkope aanbieding bij Tuicars kan worden gehuurd. Uiteindelijk heeft de politie zelfs enkele straten naar het Schauinsland moeten sluiten. Het Schauinsland veroorzaakte waarschijnlijk een soortgelijke stormloop, zij het met een kleiner aantal eigen auto's, in het midden van de jaren zestig. Op dat moment bereikte de beklimming van de Schauinsland-heuvel zijn hoogtepunt met de belangstelling van de toeschouwers. Deze heuvelbeklimming is een beetje vergeten nadat deze werd stopgezet, zelfs door lokale bewoners. Op dat moment waren er een aantal sportieve hoogtepunten te bewonderen. In zijn beste tijden trok het zelfs meer bezoekers dan momenteel regelmatig het Schauinsland bezoeken. Dit motorsportevenement, dat al heel lang jaarlijks wordt gehouden, is het recordaantal met 1960 toeschouwers.

Heuvelklim op het Schauinsland met internationale betekenis

De beklimming van de Schauinsland-heuvel werd voor het eerst gehouden in 1925, meer bepaald op 15 en 16 augustus van dat jaar. Het racecircuit was een zogenaamde houtverwijderingsroute, waarop de voertuigen over een lengte van 12 kilometer maar liefst 780 meter hoogteverschil moesten afleggen. Het stuk dat toen nauwelijks ontwikkeld was, bestaat nog steeds in de vorm van de L 124 van Horben tot de top van de pas op het Schauinsland. De zeer veilige omstandigheden van vandaag op deze weg geven alleen maar een idee van de moed die coureurs uit vroegere tijden moesten verzamelen om met waanzinnige snelheden door de vele bochten te racen om sneller de finish te bereiken dan hun concurrenten.

Kort na de oprichting in 1925, namelijk vanaf 1927, maakte de Schauinsland-heuvelbeklimming deel uit van de internationale racekalender. Vanaf 1930 was het de "Bergprijs" van Duitsland voordat er een lange pauze kwam vanwege de Tweede Wereldoorlog. Vanaf 1949 werden de operaties hervat, aanvankelijk om de twee jaar, tussen 1957 en 1970 zelfs jaarlijks. Het was in die tijd dat de Schauinsland-bergrace letterlijk op het hoogtepunt van zijn populariteit was.

Om een ​​indruk te geven hoe het bij zo'n Schauinsland-heuvelklim ging, worden hier de cijfers van de editie van 1964 genoemd. Op dat moment stonden maar liefst 60.000 toeschouwers langs het circuit, dat 11,2 kilometer lang was. De race was de 11e ronde van het wereldkampioenschap sportwagens. De winnaar was Edgar Barth, degene Porsche 718RS Spyder reed. Het kostte 13: 49,580 minuten voor de route, waarmee het de snelste was van alle 43 auto's die op 9 augustus 1964 de finish op de top van de pas bereikten. Nog eens drie deelnemers bereikten op dat moment het doel niet. Hiermee verzamelde Edgar Barth belangrijke punten die hem uiteindelijk de algemene overwinning in het World Sports Car Championship opleverden.

Met dank aan Wirestock - stock.adobe.com



Booking.com

[adinserter block = "3"]