De economie in het Zwarte Woud

Bergbau

Vooral in het Centrale Zwarte Woud en in het zuidelijke Zwarte Woud (bijv. In de Munster Valley) waren er aanwijzingen dat er in de Romeinse tijd intensieve ertswinning plaatsvond (winning van zilver- en looderts). Het Zwarte Woud was tot in de vroege Hoge Middeleeuwen vrijwel onbewoond. In de loop van de interne kolonisatie in de latere Hoge Middeleeuwen werd het plateau ook bebouwd vanaf de daar gestichte kloosters (St. Peter, St. Märgen). In de latere Hoge Middeleeuwen (vanaf rond 1100) kende ook de mijnbouw weer een opleving, vooral op Schauinsland, Feldberg en in het Münstertal. Er wordt aangenomen dat er tot het einde van de middeleeuwen ongeveer 800-1000 mijnwerkers in het Münstertal woonden en werkten. Na de pest die het Münstertal in 1516 trof, de Duitse Boerenoorlog (1524-26) en de Dertigjarige Oorlog, daalde de mijnbouw in de regio tot slechts een paar mijnen.

De Kinzig-vallei en zijn zijdalen waren ook een belangrijk mijngebied. De kleine mijnbouwnederzetting Wittichen bij Schenkenzell in de bovenste Kinzig-vallei had talrijke groeven waarin een verscheidenheid aan bariet, kobalt en zilver werd gedolven. Een geologisch pad leidt vandaag nog steeds als een cirkelvormige route langs oude kuilen en steenbergen. Toon mijnen werden opgezet in Oberwolfach en in Haslach-Schnellingen.

Een hernieuwde opleving begon aan het begin van de 18e eeuw na het verlies van de Elzas aan Frankrijk. Het duurde tot de 19e eeuw. Veel putten uit deze tijd zijn nu als showmijn te bezoeken, zoals B. de put Teufelsgrund (Münstertal), de hoop tunnel Dood mos en de mijn in het Schauinsland.

Forstwirtschaft

Over de Kinzig, Murg (noordelijke Zwarte Woud) en de Rijn werd eeuwenlang hout uit het Zwarte Woud geëxporteerd door middel van raften voor gebruik in de scheepsbouw, als constructiehout en andere zaken. De laatste hausse in deze tak van handel, die sinds de vroege middeleeuwen wordt uitgeoefend, vond plaats in de laatste twee eeuwen van het afgelopen millennium. Omdat de lange en rechte sparren meestal voor de scheepsbouw naar Nederland werden geraft, werden ze ook gewoon "Nederlands" genoemd. Tot op de dag van vandaag getuigen herbebossingen met monoculturen van sparren van de vernietiging van het natuurlijke gemengde bos. Door de uitbreiding van het spoor- en wegennet eindigde het raften grotendeels in de 19e eeuw.

Ondertussen is het belang van de houtvoorraad in het Zwarte Woud weer toegenomen door de toenemende verkoop van pelletverwarming.

Glasproductie

De Zwarte Wouden waren ook goed thuis in het vervaardigen van glas. Enkele glasblazerijen getuigen daar vandaag nog steeds van. B. in Hell ValleyWaarin Todtnau en in Wolfach kan worden bezocht.

Precisie-engineering, horloge- en sieradenproductie

In de ontoegankelijke valleien van het Zwarte Woud begon de industrialisatie laat. Veel boeren voorzagen in de winter koekoek gemaakt van hout. Hieruit ontwikkelde zich in de 19e eeuw de precisie-engineering en de horloge-industrie, die bloeide met de ontwikkeling van vele valleien van het Zwarte Woud door de spoorlijn. Het aanvankelijke nadeel van de locatie, dat leidde tot de ontwikkeling van de fijnmechanische houtbewerking, werd een concurrentievoordeel met toegang tot de grondstof metaal. Als onderdeel van structurele financiering heeft de deelstaatregering van Baden ook opgericht Furtwangen de eerste Duitse uurwerkschool die de kleine ambachtslieden een goede opleiding garandeerde en zo de verkoopkansen vergroot. Door de toenemende vraag naar mechanische apparaten ontstonden grote bedrijven als Junghans en Kienzle. In de 20e eeuw werd de productie van entertainmentelektronica ontwikkeld door bedrijven als SABA, Dual (platenspeler) en Becker. In de jaren zeventig liep de industrie terug door concurrentie uit het Verre Oosten. Tot op de dag van vandaag is het Zwarte Woud een centrum van de metaalverwerkende industrie en de locatie van veel hightechbedrijven.

In Pforzheim zijn er sinds het begin van de industrialisatie talloze sieradenfabrikanten geweest die edelmetalen en edelstenen verwerken. De daar gevestigde goudsmidschool bevindt zich ook in Pforzheim.