Wie over de Martinstor spreekt, moet de Schwabentor in één adem noemen. Beide torens zijn nauw met elkaar verbonden omdat ze ooit tot de vestingwerken van Freiburg behoorden. Deze bestond uit in totaal vijf verdedigingstorens, die vlak in de toenmalige stadsmuur pasten en verbonden waren met de kantelen. De ter ziele gegane poorten zijn onder meer:
- Christoffel of Christophstor
- Lehen poort
- predikant
De vestingwerken werden ook aangevuld met kleinere poorten naar de buitenwijken, die ook niet meer bestaan.
De Martinstor in de moderne tijd
De Martinstor bevindt zich in de zuidelijke oude stad. Het werd gebouwd in de 13e eeuw en werd voor het eerst vermeld in documenten in 1238. Maar het gebouw ziet er niet meer uit zoals vroeger. Het is meerdere keren herbouwd - soms deed het zelfs dienst als gevangenis voor in gebreke blijvende debiteuren. Grote veranderingen kwamen pas aan het einde van de 19e eeuw. Tot 1969 was de stadszijde versierd met een portret van Sint-Maarten, vandaar de naam. In de Middeleeuwen stond de versterkte toren bekend als de Norsinger Tor, omdat de doorgang in de richting van de gelijknamige gemeente leidt. Overigens bevindt de ingang van de markthal van Freiburg zich in de zijstraat (Martinsgässle).
De Martinstor: oude muren in een nieuw jasje
Aan het einde van de 19e eeuw stonden de Zwaben en Martinstors sommige tijdgenoten in de weg. De gebouwen moeten volgens hen wijken voor de elektrische tram. Gelukkig is dat niet gebeurd. Burgers, zakenmensen en lokale politici werden het uiteindelijk eens over een compromis dat veel meer in petto had dan alleen het uitvoeren van kleine verbouwingswerken. Architecten en stedenbouwkundigen hebben hard gewerkt. Ze maakten van de middeleeuwse vestingtoren een van de herkenningspunten van Freiburg.
De Martinstor was oorspronkelijk 22 meter hoog. Na de ombouwwerkzaamheden presenteerde het zich met een hoogte van 66 meter. De situatie was vergelijkbaar met de Schwabentor, ook de modernisering was ingrijpend, hij groeide van 26 naar 65 meter. Hoewel de straten niet verbreed konden worden, was er speling met de bogen. Deze werden vergroot ten gunste van de elektrische tram.
In tegenstelling tot de oorspronkelijke poort is de bovenbouw gebouwd in laatgotische stijl. Zo past het gebouw vakkundig in het stadsbeeld, waar ook op andere plaatsen gotische architectuur terug te vinden is. Een prominent voorbeeld geeft de Munster van Freiburg vertegenwoordigt.
Landschap zonder meerwaarde?
Vanuit het perspectief van vandaag is het moeilijk te begrijpen waarom de stadsheren alle middelen mobiliseerden. Een uitspraak van de toenmalige burgemeester Otto Winterer (1888 tot 1913) vat het samen: "Dorpen hebben daken, steden hebben torens!" De constructie van de omringende huizen veranderde in de loop van de tijd - vooral er kwamen verdiepingen bij. Grote poorten staken uit het silhouet van de stad en waren van verre zichtbaar.
In de zomer van 1901 werd de topping-out ceremonie gevierd, de Martinstor staat op een terrein van 10 x 11 meter. Het uitzicht vanaf de bovenste verdiepingen zou fantastisch zijn. Het is logisch om het monumentale pand bijvoorbeeld als stadsmuseum te gebruiken, maar de veiligheids- en brandbeveiligingsvoorschriften steken roet in het eten. De Martinstor is leeg, helaas alleen van buitenaf te bewonderen.
De Martinstor is een historische stadspoort in Freiburg im Breisgau
Het exacte bouwjaar van de Martinstor is niet bekend, maar men denkt dat het gebouwd is in de tweede helft van de 13e eeuw.
De Martinstor maakte deel uit van de middeleeuwse stadsmuur van Freiburg en deed dienst als toegangspoort tot de stad.
Helaas is de Martinstor niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers, omdat er een steile trap naar de ingang is.
De Martinstor was oorspronkelijk 22 meter hoog. Na verbouwingswerkzaamheden rond 1900 was het 66 meter hoog.
De naam van de poort gaat terug naar Sint-Maarten van Tours, die in de 4e eeuw in Frankrijk woonde en werd vereerd als de patroonheilige van reizigers en soldaten.
